We vergeten ’s ochtends langs de boulangerie te gaan, tijdens het speuren naar de route. Oh well.. In La Marne komen we langs een kerkje uit de 10e eeuw, met afbeeldingen van het gevecht daar tijdens de 1e wereldoorlog.
Het zien van de kogelgaten in de kerk raakt ons en we lopen in stilte verder over het historische pad. We lopen wederom langs heel veel akkers en een appelboomgaard! Hmm, smullen. Kieskeurigheid staat in de weg van dankbaarheid, realiseer ik me. Appels hebben niet eerder zo goed gesmaakt. We komen net te laat aan in het stadje Sézanne. Zucht, alles dicht. Gelukkig vinden we nog een mini buurtsuper waar we lunch kunnen halen. We besluiten eerst naar de camping te gaan en vanavond terug te lopen voor het avondeten. Wat we op dat moment niet doorhadden was dat de camping zo’n 1,5 km buiten het stadje lag.. Eenmaal op de camping krijg ik hulp van zeer vriendelijke campingbeheerders om een volgende overnachting te vinden. Ondertussen raakt Marc aan de praat met nieuwsgierige Nederlanders. Pensionados uit.. Woerden! Het is een kleine wereld. Ze zijn eerder pelgrims tegengekomen tijdens hun camperreizen, maar nog nooit zo ver bij Santiago vandaan. Als ik me bij het gesprek voeg vertellen ze dat ze regelmatig pannenkoeken hebben gebakken voor pelgrims, en dat zij er dan altijd heel erg blij mee zijn.. “Dat kan ik me goed voorstellen!” reageer ik enthousiast.. Zou deze hint voldoende zijn? We gaan verder met ons camping ritueel.
En ja hoor, rond een uur of 17:30; “willen jullie anders ook een pannenkoek?”
Er wordt een heerlijke, rijk belegde ‘pizza pannenkoek’ voor ons neergezet. We smullen & zijn opgelucht dat we geen 3 km meer hoeven te lopen.. Dan krijgen we ook nog een zoete pannenkoek, als toetje. Wat is het toch fijn om landgenoten tegen te komen..